Java od wersji 5.0 zawiera możliwość definiowania typów wyliczeniowych. Jednym z praktycznych przykładów zastosowania tego mechanizmu jest TimeUnit. Enum ten służy do konwertowania jednostek czasu pomiędzy różnymi wielkościami - na przykład z minut na sekundy.
Parę dni wstecz trafiłem na ciekawe rozszerzenie Reflection API do PHP. Umożliwia ono używanie tagów phpdoc w charakterze adnotacji. Rozwiązanie te jest zbliżone do znanego mi z Javy xdocleta. Drobną, aczkolwiek zauważalną, różnicą jest fakt, że xdoclet był odpalany przed kompilacją kodu ponieważ bytecode nie zawierał adnotacji. Oczywiście po wejściu Javy 5 xdoclet podupadł, jako coś co wyparły właśnie adnotacje. Może dla tych, którzy nie mieli okazji spotkania sie z takim rozwiązaniem drobny przykład kodu w Javie:
Integracja między językami czy też platformami to kwestia poruszana nie od dzisiaj. Na poziomie platform funkcjonuje od dłuższego czasu CORBA i Web Services z trio SOAP + WSDL + XML Schema na czele. Integracja systemów napisanych w tym samym języku sprowadza się zwykle do wykorzystania serializacji, która jest najszybsza i najwygodniejsza. Gorzej jeśli idzie o połączenie dwóch języków - w moim przypadku PHP i Javy. Zend ma swój mostek, który umożliwia na zintegrowanie Javy i PHP, jest też dodatkowe rozszerzenie do PHP, które pozwala na wykorzystanie Javy w PHP, jednakże moje oczekiwania nie był aż tak wielkie. Potrzebowałem po prostu odczytać dane specyficzne dla PHP - powiedzmy informacje o jakiejś klasie. Standardowo taka operacja wymagała stworzenia parsera, co jest zadaniem powiedzmy, nie na moje siły i umiejętności.. stąd też postanowiłem sobie nieco uprościć pracę. :)
Czas jakiś temu udało mi się stworzyć pierwszy działający edytor w oparciu o Eclipse. Kilka informacji co pod spodem: SharedHeaderFormEditor - ładny tekstowy nagłówek oraz możliwość dodawania zakładek FormPage i FormToolkit - użyte do stworzenia układu, który widać na załączonym obrazku JFace Databinding - zapewnia propagowanie zmian z formularza do obiektów JAXB 2 - mapowanie plików XML do odpowiednich klas JFace - table viewer i parę innych dodatków Całość ogólnie jest prosta niczym konstrukcja cepa, w działaniu sprawia się dobrze. Jak tylko ogarnę kod postaram się opisać krok po kroku jak można coś podobnego stworzyć na własny użytek. ...
Dzisiaj rano światło dzienne ukazało się Agavi 0.11 RC5, oprócz poprawek błędów z wersji RC4 doszło parę nowości:
Od jakiegoś czasu na forum.php.pl spotykam się z różnymi zdaniami na temat interfejsów i klas abstrakcyjnych. Argumenty, które czasami się trafiają są chybione. Zacznijmy od tego, że trzeba potrafić rozróżnić interfejs od klasy abstrakcyjnej, to nie to samo! Interfejs jest najwyższym poziomem abstrakcji, który definiuje nowy, wolny od implementacji typ. Bez jakiejkolwiek linii kodu, tylko sygnatury metod publicznych. Klasa abstrakcyjna jest już początkiem konkretnej implementacji, zawiera kod ogólny i wymusza w klasach dziedziczących dorzucenie konkretnych metod, które są specyficzne, inne, różne. Mogą trafić się takie przypadki, że klasa abstrakcyjna zawiera 5 metod, a jej pochodne tylko jedną. Czy jest to uzasadnione? Oczywiście. Ta jedna metoda determinuje nowy typ, który jest jawną specjalizacją.
Pierwsze błędy Pamiętam swoje pierwsze implementacje MVC, w czasach gdy słowo framework nie było jeszcze trendy a wiele osób, w tym i ja, nawet go nie używało. W owych pierwszych implementacjach MVC model był pewnego rodzaju fasadą, która zapewniała dostęp do danych. Problem polegał na tym, że kod np klasy User wyglądał następująco:
Mam niebywałą przyjemność oznajmić, że dnia 23 lutego zostało wydane, jak sam tytuł posta wskazuje, Agavi 0.11 RC3. Do pierwszej, w pełni stabilnej wersji jest już coraz bliżej. Zgodnie z rozkładem jazdy został otwarty jeden ticket, którego realizacja została odsunięta na sam koniec. Mianowicie, opis migracji z wersji 0.10 do 0.11. Ogrom zmian, które przetaczały się przez trunk repozytorium mógł przyprawić o zawrót głowy. Zmiany z rewizji na rewizję potrafiły w jednym momencie zniszczyć skrzętnie budowane narzędzia, które opierały się na zmieniających się wciąż mechanizmach. Co zyskało Agavi o wersji 0.10? Przede wszystkim developerzy uwolnili projekt od niezręcznej i nieporęcznej konfiguracji w plikach INI, która poza łatwością odczytu nastręczała przede wszystkim problemów… a to brak hierarchiczności, brak możliwości łączenia konfiguracji, w końcu brak narzędzia do walidacji zapisanych danych. W poście " Dlaczego konfiguracja w XML" porównywałem XML również do YAMLa. Sporą zmianą, naturalnie, na lepsze było zrezygnowanie z tradycyjnego flowu Mojavi 3. Do tej pory wyglądało to w ten sposób, że każda akcja miała metodę getRequestMethods, która zwracała informacje o tym w jaki sposób dostępna jest akcja. Czy to GET, POST, bądź cokolwiek (odpowiednie stałę w klasie Request - GET, POST, NONE). Teraz o sposób dostępu do akcji determinuje nazw akcji. Akcja o nazwie executeRead będzie wykonana w chwili żądania typu GET. Metoda o nazwie executeWrite będzie wykonana w chwili gdy otrzymamy formularz via POST. Metoda execute będzie wykonywana zawsze (o ile walidacja przebiegnie bez zakłuceń). Zysk z tego jest taki, że implementacja różnych kontrolerów nie wpływa na kształt akcji. W chwili gdy wiązały się z tym stałe GET/POST implementacja wywołań z poziomu konsoli była ciężka. W zapowiedziach pojawia się ConsoleRequest, ponieważ z Agavi 0.11 wyleciały kontrolery zależne od kontekstu. Jest jeden Controller, różne są implementacje requestu vide ConsoleRequest (jeszcze niegotowy, będzie w 1.0), WebRequest oraz SecureWebRequest. W międzyczasie pożegnaliśmy również stałe View::SUCCESS, ERROR, INPUT, ALERT, a metoda getDefaultViewName każdej akcji zwraca po prostu suffix do nazwy widoku (np. metoda akcji “Cart” zwraca wartość “Product”, stąd klasa widoku to CartProductView). Co więcej w połączeniu z innym mechanizmem Agavi, Output types, zmiany formatu widoku oraz języka nie wiążą się z implementacją bądź powielaniem logiki biznesowej. Implementujemy tylko logikę związaną z widokiem. Warto również wspomnieć, że od tej chwili metoda Controller::forward(module, action) jak i samo używanie powiązanych akcji jest odradzane, jako źródło potencjalnych problemów (dlaczego widok nie jest uruchamiany) tym bardziej, że tworzenie widoków i akcji załatwia samo Agavi przez taski dla Phinga. W chwili, gdy chcemy użyć innego widoku, spoza tych, które dostarcza sama akca po prostu zwracamy array(module, view name, parameters). Zniknęła również możliwości zrobienia forwarda z widoku (ogólnie problemy z request methods, to co było post-only nie szło przy fowardzie przy żądaniu otrzymanym via get), co wydaje się jak najbardziej uzasadnione. Widok nie jest organem decyzyjnym, który powinien wskazywać na wykonanie logiki biznesowej. Nie mniej jest możliwość przekierowania do widoku innej akcji.. poprzez redirect bądź poprzez zwrócenie array(module, view name, parameters). ...
Jedną z nowości jaką niesie Agavi w wersji > 0.10 jest mechanizm output types. Jest to bardzo proste rozwiązanie, które umożliwia uniknięcie gimnastyki z tworzeniem widoków w różnych technologiach, z którymi wiąże się różna logika. Banalny przykład. Te same dane prezentujemy w postaci HTML jak i PDF a do tego możemy je pobierać przez XmlHttpRequest. Dane są praktycznie identyczne, różny jest format wynikowy i proces jego tworzenia. Dla zwykłej strony wskazujemy szablon, dorzucamy dane i koniec, dla XmlHttp zwracamy JSONa. Stworzenie outputu w formacie PDF nie będzie tak proste jak pozostałych, ponieważ konieczne będzie stworzenie układu strony, dorzucenie fontów etc. Ogólnie w żaden sposób nie da się połączyć tych formatów w jednym widoku bez sporej ilości warunków i “protez”. By uniknąć zakopania się w tym wszystkim zwykle tworzy się dodatkową akcję, która w sporej części pokrywała się z pierwotną a różni się tylko widokiem i szablonami. Począwszy od Agavi 0.11 problem przestaje istnieć. ...
Wiele razy spotykałem się z negatywnymi opiniami na temat Propela. Przyznaję, nie jest to narzędzie doskonałe, ale bez wątpienia, w tej chwili jest to wiodący ORM dla PHP. Jedną z wad Propela, która pojawia się chyba najczęściej jest XML i definiowanie tabel w pliku XML. Otóż drodzy moi, nie jest to konieczność. Schemat z istniejącej bazy danych można bez problemu przenieść do XMLa a następnie bez najmniejszego problemu wygenerować z niego klasy. Możemy zrobić to dwoma poleceniami. Pierwsze jest dostępne po instalacji przy pomocy PEARa, drugie przy korzystaniu z Phinga: ...